Początek roku minął mi na rozmyślaniu o tym, jakie powinnam podjąć decyzje i jak zacząć lepiej organizować sobie życie. Dotarło do mnie, że jestem niebywale rozbita i potrzebuję scalić się, choć trochę, aby nie zwariować. Często ze zdumieniem i nutą zazdrości patrzę na osoby w moim czy zbliżonym wieku, które wiedzą, czego chcą i dążą do tego, co sobie obmyśliły. Niebywałe. Skąd czerpać odwagę i umiejętność mobilizacji i jak nauczyć się pozytywnie myśleć wbrew pesymistycznej osobowości?
Beautiful all your post ... as always
OdpowiedzUsuńprzepiękne fotografie. w życiu bym nie powiedziała, że jesteś niezorganizowana. taka prostota, spokój i poukładanie bije z Twoich zdjęć
OdpowiedzUsuńdokładnie, tak harmonijnie ... pięknie :>
Usuńwiem, jak to jest, samej bliżej mi do pesymisty niż do optymisty ... wszystkiego dobrego !
Zupelnie wiem jakie to jest uczucie - probuje sie tez uspokojic, mam czasami takie przesadzone ambicje i w koncu zawsze sie sama rozczarowuje... Piekne zdiecia!
OdpowiedzUsuńOptymizmu można się nauczyć, serio! Powaga! :* Polecam blog Manufaktura Radości :)
OdpowiedzUsuńU Ciebie zawsze pięknie... Też ostatnio chodzę z takim sińcem, niby mała krzywda, a duże znamię...
OdpowiedzUsuńI have not been here for a while but these are really beautiful! I have missed a lot of good stuff.
OdpowiedzUsuńCuudne zdjęcia. Jak zwykle.
OdpowiedzUsuńWiele osób jest w rozsypce, zwłaszcza zimą. I to nieprawda, że wszyscy wiedzą do czego dążyć. Tak naprawdę większość osób w młodocianym wieku, nie wie czego chce, a ślepo podąża za normami, jakie wyznacza nam świat - praca, mieszkanie, rodzina... Do what you love, love what you do - prosty przepis na życie.
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/v/t1.0-9/10940990_843535482375824_1496976427032025388_n.jpg?oh=f26f8fb0a544ee5f8859ce91993dbc3a&oe=554C561C&__gda__=1431067285_25d6c3177983da1ff6f66b6ef6787c9f
OdpowiedzUsuńŚciskam:*
E