Muszę powiedzieć, że te co mam w domu trzymają się dobrze. Lubię zwłaszcza te, które wywołane były na twardszym papierze, a ich ramka jest 'ząbkowana'.
u nas w domu też było mase zdjęć ludzi których nigdy nie poznałam, wtedy jak byłam mała, uwielbiała je przeglądać i dopowiadać sobie do nich różne historyjki:)...pewnie dalej tam są, gdzieś na dnie szuflady, w starym pudełku po butach. Jak aparat?
U mnie z kolei babcia zostawiła całą walizkę takich zdjęć, niektóre są podpisane inne nie. Oglądam je bo wywołują we mnie uczucie, którego jeszcze do końca nie umiem nazwać, ale lubię je.
A aparat sam w sobie wydaje mi się że działa dobrze, ale po wywołaniu kliszy stwierdzam, że nie umiem jeszcze się nim posługiwać- chodzi o nastawianie czasów, których jest więcej niż w zenicie i przysłony do tego w związku z tym niektóre zdjęcia wyszły (za)ciemne :D
Raz na jakiś czas otwieram starą zieloną walizkę i wyjmuję z niej przeszłość, której nie znam.
ja też obrastam w domu w zdjęcia. Mam tak wiele zdjęć, gdzie nie wiem, kto jest uwieczniony... Nie żyje już nikt, kto mógłby mi to wyjaśnić...
OdpowiedzUsuńTeż mam wiele zdjęć, których historii już nikt mi nie opowie.
Usuństrasznie lubię to zajęcie./zagłębianie się w pożółkłe,nadszczerbione fotografie pachnące przeszłością..
OdpowiedzUsuńMuszę powiedzieć, że te co mam w domu trzymają się dobrze. Lubię zwłaszcza te, które wywołane były na twardszym papierze, a ich ramka jest 'ząbkowana'.
Usuńuwielbiam oglądać stare zdjęcia. pozwalają poznać lepiej naszych bliskich i mają niesamowity klimat
OdpowiedzUsuńUwielbiam właśnie ten klimat.
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńJa też to uwielbiam. Mam jedno maminy zdjęcie, z dawnych czasów, które często "odkurzam"
OdpowiedzUsuńhttp://3.bp.blogspot.com/-MASVZX7Oc-U/UHrvqruiPiI/AAAAAAAAFTA/T2Lc0gers4M/s1600/jjjj.jpg
(wybacz, nie wylogowałam się z jar'a:))
Piękna kobieta! Też mam takie zdjęcie swojej mamy i babci :)
UsuńMagia przeszłości, echo tajemnicy...mało mam takich fotografii, ale te, które odnalazłam, pielęgnuję.
OdpowiedzUsuńPielęgnuj, już nigdy takie się nie powtórzą.
Usuńzupełnie inne życie jest zawarte w tych fotografiach
OdpowiedzUsuńTak, masz rację.
Usuńja się zawsze bałam takiej przeszłości..
OdpowiedzUsuńTakiej, a czemu?
Usuńu nas w domu też było mase zdjęć ludzi których nigdy nie poznałam, wtedy jak byłam mała, uwielbiała je przeglądać i dopowiadać sobie do nich różne historyjki:)...pewnie dalej tam są, gdzieś na dnie szuflady, w starym pudełku po butach.
OdpowiedzUsuńJak aparat?
U mnie z kolei babcia zostawiła całą walizkę takich zdjęć, niektóre są podpisane inne nie. Oglądam je bo wywołują we mnie uczucie, którego jeszcze do końca nie umiem nazwać, ale lubię je.
UsuńA aparat sam w sobie wydaje mi się że działa dobrze, ale po wywołaniu kliszy stwierdzam, że nie umiem jeszcze się nim posługiwać- chodzi o nastawianie czasów, których jest więcej niż w zenicie i przysłony do tego w związku z tym niektóre zdjęcia wyszły (za)ciemne :D
to zajmuje troche czasu i cierpliwości. bardzo lubie ten format, szcegolnie w wydaniu b&w:)). to zdjęcie jest cudne!
Usuńbeautiful collection of old photographs. I can't get enough of them!
OdpowiedzUsuńJest coś takiego... strasznego w tych starych fotografiach ;) ale uwielbiam je oglądać :)
OdpowiedzUsuńDzisiaj zrobiłam dokładnie to samo :)
OdpowiedzUsuńPrzypominaja mi te zdiecie, zdiecia Mamy. Piekne!
OdpowiedzUsuń