niedziela, 30 września 2012



Jakiś czas po...


Zenit e, Fujifilm superia 200

21 komentarzy:

  1. Denisa T.30 września 2012 08:27

    the second one, wow wow wow! you rock, lady ;)!

    OdpowiedzUsuń
  2. Kasia Skowron30 września 2012 08:32

    to drugie jest mistrzowskie. swietny kadr, emocje.
    bajka

    OdpowiedzUsuń
  3. kultur-alnie30 września 2012 08:47

    kolorystyka...podziwiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Monika30 września 2012 08:54

    cisza,spokój i siwe chmury nad głową.
    lubię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. mirrors in the street30 września 2012 10:02

      A jeszcze kilka dni przed zrobieniem zdjęć przeszła tamtędy trąba powietrzna.

      Usuń
  5. Ewa Maria 30 września 2012 16:52

    jak zwykle jestem pod wrażeniem Twoich zdjęć! a to drugie - niesamowite :P

    OdpowiedzUsuń
  6. Jo1 października 2012 01:30

    drugie niesamowicie alegoryczne...piękne...

    OdpowiedzUsuń
  7. Jagoda1 października 2012 03:28

    drugie? ja mam tu tylko jedno :(
    Jedno, ale za to jakie! Wow!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. mirrors in the street1 października 2012 03:33

      A to ciekawe, że widzisz jedno zdjęcie, tu adres do drugiego:
      http://4.bp.blogspot.com/-ziKl7M4F86s/UGhZa1aSyAI/AAAAAAAABAw/vyjTSS1pYog/s1600/173.imm006_4.jpg

      Usuń
  8. Anna1 października 2012 12:56

    Piękne. Nostalgiczne. Jak zawsze.

    OdpowiedzUsuń
  9. Gosia Książkiewicz1 października 2012 22:20

    Podpisuję się pod powyższym - drugie mistrz! Rzeczywiście to te tereny, po których przeszła trąba...? Może jakaś dokumentacja?;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. mirrors in the street1 października 2012 23:16

      To jedyne zdjęcie, na którym uwieczniłam szkody. Nie chciałam fotografować pozrywanych dachów. Trafiłam tam bo kawałek dalej mieszka moja ciotka.

      Usuń
    2. Gosia Książkiewicz2 października 2012 07:54

      Pozrywanych dachów to ja bym też nie chciała, ale to, jak wygląda las po takiej katastrofie - to musi być fascynujące! (i straszne)

      Usuń
    3. mirrors in the street2 października 2012 08:13

      Jak połamane zapałki, masz rację fascynacja połączona z przerażeniem i niedowierzaniem.

      Usuń
  10. Ptacha2 października 2012 00:14

    piękne i klimatyczne kadry :D

    OdpowiedzUsuń
  11. Polly Balitro2 października 2012 01:12

    spectacular and calming at the same time!

    OdpowiedzUsuń
  12. Czułość Światła2 października 2012 04:30

    Rozgniewana Matka Natura...

    OdpowiedzUsuń
  13. Eunike Falco2 października 2012 09:44

    U Ciebie jak zwykle genialnie...

    OdpowiedzUsuń
  14. katie6 października 2012 02:31

    Piękne zdjęcia :) Bardzo ładne ujęcia :)

    OdpowiedzUsuń
  15. tola7 października 2012 00:21

    jak namalowane ..

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)